"บอยเฟรนด์" เป็นเพลงที่ได้รับอิทธิพลจากเพลงแนวอาร์แอนด์บีมีความยาว 2 นาที 50 วินาที[4][6] ผสมผสานกับดนตรีอคูสติก มีจังหวะดนตรีคลับบีท เขียนขึ้นด้วยระดับเสียงบีแฟลทไมเนอร์ มีค่าเทมโป 54 จังหวะต่อนาที[6][10] เพลงขึ้นต้นด้วยเสียงระดับต่ำและเสียงลมหายใจแทรกของบีเบอร์ในขณะร้องแร็ปว่า "ถ้าผมได้เป็นแฟนคุณ ผมจะไม่ปล่อยคุณไป/ผมจะพาคุณไปในที่ที่คุณไม่เคยไปมาก่อน/ที่รัก คว้าโอกาสไว้มิฉะนั้นคุณจะไม่มีทางได้รู้/ผมมีเงินอยู่ในมือและอยากจะใช้จริง ๆ /ใช้มันไปกับคุณ/นั่งสบายอารมณ์ใกล้แสงไฟตอนที่เรากินฟงดูว์" (If I was your boyfriend, I’d never let you go/ I can take you places you ain’t never been before/ Baby, take a chance or you’ll never ever know/ I got money in my hands that I’d really like to blow/ Swag, swag, swag on you/ Chillin' by the fire while we eatin’ fondue.) [11][12][13] ทันทีที่ท่อนคอรัสตามมา เขาใช้เสียงสูงหรือเสียงฟอลเซตโตคล้ายไมเคิล แจ็กสัน และร้องออกมาเกี่ยวกับ "ทุกสิ่งที่คุณต้องการ" (everything you want) [12]

เสียงดนตรีได้พอสเนอร์และเลวีเป็นคนผลิต ได้ใส่เสียงปรบมือและจังหวะที่มีรูปแบบคล้ายฟาร์เรลล์ วิลเลียมส์ และตามที่เอมี เซียเรตโต นักวิจารณ์จากป๊อบครัชได้พูดถึงไว้ว่า "ถูกปรับให้อยู่ระดับต่ำสุด ทำให้เสียงของบีเบอร์ที่หนักแน่นและลึกซึ้งจากที่เขาโตขึ้นนั้น ได้เปล่งประกายและเป็นที่สนใจของผู้ฟังได้ เซียเรตโตยังคิดว่าเพลง "บอยเฟรนด์" มีความคล้ายคลึงกับเพลง "ครายมีอะริเวอร์" (2002) [12] ของจัสติน ทิมเบอร์เลค ในขณะที่ร็อบบี ดอว์ จากเว็บไซต์ ไอโดเลเตอร์ ถือว่าเป็นการแสดงความรำลึกถึงต้นยุคคริสต์ศตวรรษ 1990[14] โจดี โรเซน จากนิตยสาร โรลลิงสโตน ไม่ใส่ใจเนื้อหาในเนื้อเพลง และสรุปว่า "จัสตินเพิ่งมีความสัมพันธ์ทางเพศมา แต่เขาจะไม่ทำอันตรายเด็กอายุ 9 ขวบของคุณแน่"[15] มาร์ค โฮแกน นักเขียนจากนิตยสาร สปิน กล่าวว่าเนื้อเพลงได้อ้างถึงเพลงหลายเพลง เช่น "ปาร์ตี้" ของบียอนเซ่ โนวส์ (2011) "ทิลเดอะเวิลด์เอนด์ส" ของบริตนีย์ สเปียส์ (2011) และ "อิฟ" ของเจเน็ต แจ็กสัน (1993) แอนดรูว์ แฮมป์ จากนิตยสาร บิลบอร์ด กล่าวว่า จังหวะแบบคลับเรดี้และคอรัสแบบกีต้าร์ไม่เสียบปลั๊กทำให้นึกถึงเพลง "เกิร์ลเฟรนด์" ซิงเกิลสุดท้ายของวง เอ็นซิงก์ และเปรียบเทียบกับเพลงยุคแรก ๆ ของจัสติน ทิมเบอร์เลค และอัชเชอร์[11]